Истифодаи оқилонаи буридани барра барои кам кардани доғи барра

Ҳар касе, ки барра хӯрда бошад, медонад, ки худи барра бӯи аёнтар дорад. Ба баъзе одамон ин мазза маъқул аст ва бисёриҳо ҳастанд, ки онро чашида наметавонанд. Ҳамин тавр, ҳангоми тайёр кардани хӯрокҳои марбут ба барра, онҳо пиёзҳои сабз ва занҷабилро илова мекунанд. Сирпиёзро барои рафъи бӯи гӯшти гӯсфанд истифода мебаранд, махсусан гӯшти гӯсфандро, ки муддате дар яхдон нигоҳ доштаанд. Агар пеш аз пухтан гушти гусфандро барои буридан гирем, мефахмем, ки дар ин вакт буи он чандон сахт нест. Агар барраро худамон бурида гирем, шояд барои бартараф кардани доғ ин қадар таъсири хуб надошта бошад.

Маҳз аз ҳамин сабаб аст, ки бисёре аз буридани барра дар меҳмонхонаҳо, тарабхонаҳо, тарабхонаҳо ва ғайра васеъ истифода мешаванд. То он даме, ки истеъмолкунандагоне, ки берун аз тарабхонаҳо буданд, мефаҳманд, ки гӯшти гӯсфанде, ки дар берун мехӯрад, он гӯшти гӯсфандро намехӯрад, ин ҳама ба шарофати истифодаи гӯшти гӯсфанд аст, то ба таъсири ҷодугарӣ ба таври муассир коҳиш додани таъми гӯшти гӯсфанд ноил шавад.